Για το έγκλημα των Τεμπών

Το έγκλημα των Τεμπών,  έχει δύο διαστάσεις: Το ένα είναι αυτό καθαυτό το δυστύχημα.   Εγώ λέω, λοιπόν, ότι εδώ έχουμε ένα συγκεκριμένο δυστύχημα, το οποίο προκύπτει από εγκληματικές πράξεις και παραλείψεις.

Ο πρωθυπουργός βγαίνει την επόμενη στιγμή, επιχειρώντας να προκαταλάβει τη Δικαιοσύνη και λέει για «ανθρώπινο λάθος» ή λέει ότι δεν μεταφέρεται τίποτα ύποπτο με το τρένο. Ο ίδιος βγαίνει με δημόσια παραδοχή στη συνέντευξή του και τα παίρνει όλα πίσω και λέει ναι, έγινε μπάζωμα, αλλά έγινε για «καλό σκοπό». Ναι, μπορεί να υπάρχει και κάποιο υλικό παράνομο, περίεργο στο τρένο. Και κυρίως λέει το αδιανόητο: ότι «η Εξεταστική δεν ήταν και η καλύτερη στιγμή του Κοινοβουλίου».

Αν αυτό δεν συνιστά παραδοχή συγκάλυψης, τότε τι είναι;

Αν δεν είχαν βγει οι εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες στον δρόμο, ο πρωθυπουργός θα τα έλεγε αυτά; Θα έβγαινε να κάνει αυτή τη δημόσια παραδοχή;

Οι άνθρωποι που βγήκαν στους δρόμους δεν ήταν ΣΥΡΙΖΑ, δεν ήταν ΠΑΣΟΚ, δεν ήταν Νέα Δημοκρατία. Ήταν άνθρωποι κάθε ηλικίας…

Εδώ είναι το μεγάλο στοίχημα του πολιτικού κόσμου, αν θέλουμε να ανακτήσουμε την αξιοπιστία μας.

Να ξαναχτίσουμε θεσμούς στη χώρα. Να χτίσουμε ξανά ανεξάρτητες Αρχές, ούτως ώστε ο πολίτης να έχει ένα κράτος το οποίο θα το εμπιστεύεται, θα τού παρέχει ασφάλεια, θα προλαμβάνει το κακό. Κι αν ο μη γένοιτο συμβεί το κακό, να ξέρει ότι το κράτος θα είναι εκεί για να αποκαλύψει την αλήθεια και θα αποδοθούν ευθύνες και όχι να συγκαλύψει. Γιατί αυτό που ζήσαμε αυτό το διάστημα είναι μια πρωτοφανής προσπάθεια συγκάλυψης.

Εμείς δεν θέλουμε  κανένα κομματικό κέρδος. Μας ενδιαφέρει η αλήθεια. Μας ενδιαφέρει να αποκατασταθεί το κύρος των θεσμών στη χώρα. Τίποτε άλλο.

Για τους σεισμούς στις Κυκλάδες

Η σκέψη όλων μας αυτές τις ώρες είναι στους συμπολίτες μας στη Σαντορίνη, στην Αμοργό και σε όλα τα γειτονικά νησιά που ανησυχούν που βιώνουν την έντονη σεισμική δραστηριότητα. Να ευχηθούμε λοιπόν να πάνε καλά τα πράγματα, να συστήσουμε ψυχραιμία και κυρίως να ακούνε τους ειδικούς. Το πρώτο είναι αυτό.

Το δεύτερο που θέλω να πω είναι ότι σε κάθε περίπτωση πρέπει να στηριχθούν οι εργαζόμενοι και οι επιχειρήσεις των νησιών. Δεν πρέπει να θυμόμαστε, ειδικά τους κατοίκους των νησιών και των απομακρυσμένων περιοχών της χώρας, μόνο όταν υπάρχει πρόβλημα. Πρέπει να είμαστε δίπλα τους. Αυτό που απαιτείται λοιπόν αυτή τη στιγμή είναι να στηριχθούν οι εργαζόμενοι, οι οποίοι πολλοί φεύγουν από το νησί αφήνοντας συμβάσεις εργασίας που έχουν στα χέρια τους, επιχειρηματίες που εγκαταλείπουν τα μαγαζιά τους, τις επιχειρήσεις τους. Η πολιτεία να επέμβει και να παρέχει κάθε είδους διευκόλυνση προκειμένου αυτοί οι άνθρωποι να φτιάξουν ξανά το βιός τους, να αποκαταστήσουν τις εργασιακές τους σχέσεις ενόψει και της καλοκαιρινής σεζόν.

Είμαστε μια χώρα σεισμογενής. Πρέπει να μάθουμε να ζούμε με τους σεισμούς Σε συνδυασμό με τα φαινόμενα της κλιματικής κρίσης και της περιβαλλοντικής υποβάθμισης, νομίζω ότι ως χώρα πρέπει να τα δούμε όλα αλλιώς, όλα από την αρχή. Το φαινόμενο της άναρχης τουριστικής ανάπτυξης, το φαινόμενο της έντονης οικοδομικής δραστηριότητας σε νησιά, ειδικά των Κυκλάδων, νομίζω ότι πρέπει να τα ξαναδούμε. Χρειαζόμαστε ανθεκτικές υποδομές, χρειαζόμαστε σύγχρονα κτίρια, χρειαζόμαστε ένα νέο περιβαλλοντικό πρότυπο. Νομίζω ότι η ανθεκτικότητα, η βιωσιμότητα, είναι το στοίχημα της επόμενης μέρας και σε αυτό πρέπει να συμφωνήσουν και τα κόμματα.