Φαίνεται ότι τα δύο εξάμηνα που έχασε στη σχολή του ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Π. Μαρινάκης, για τα οποία όπως φαίνεται καταλογίζει ευθύνες στη «δημοκρατικότητα κάποιων ανθρώπων» που αναγκαστικά γνώρισε την ύπαρξή τους στα φοιτητικά του χρόνια, δεν κατάφεραν τελικά να του ανακόψουν την πορεία προς μια μεγάλη καριέρα στη διαστρέβλωση της πραγματικότητας και στον πολιτικό αμοραλισμό. 

Και μαντεύουμε ότι θα εντρυφήσει ακόμη περισσότερο στη μελέτη του εσωτερικού των άλλων κομμάτων και της αριστεράς  όσο δεν θέλει να βρεθεί αντιμέτωπος με όσα υποδεικνύει η πολιτική κριτική αντιπολιτευόμενων αλλά, τελευταία, και συμπολιτευόμενων βουλευτών.

Το βλέπουμε όταν χαρακτηρίζει την ακρίβεια εισαγόμενη αλλά επίμονη, κάνοντας ότι δεν καταλαβαίνει ότι η επιμονή της ακρίβειας είναι καθαρά εγχώριο έργο, αποκλειστικό αποτέλεσμα της διακυβέρνησης Μητσοτάκη. Του συστήνουμε πάντως, καθώς επικαλείται ποσοστά μειώσεων των τιμών στα τρόφιμα, να μη ρωτήσει σχετικά τους καταναλωτές, γιατί μπορεί να μη χαρεί με τις απαντήσεις τους.

Όσο για τις υπερφίαλες, αυθαίρετες, αλλά και επικίνδυνες δηλώσεις του για «σημαντική επιτυχία» της Ελλάδας στο μεταναστευτικό, και μάλιστα μία ημέρα που καταγράφονται νεκροί στην Κω και αγνοούμενοι στη Γαύδο, να του θυμίσουμε ότι η μεγαλύτερη ευρωπαϊκή τραγωδία στη θάλασσα με θύματα μετανάστες έγινε στην Πύλο επί διακυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας. Ας μην χαίρεται, επίσης για τη συμβολή της κυβέρνησής του στο νέο Σύμφωνο Μετανάστευσης, καθώς απέτυχε να εξασφαλίσει πραγματική αλληλεγγύη και προστασία των χωρών πρώτης υποδοχής.​