Για την υπόθεση Νοβάρτις και τους προστατευόμενους μάρτυρες

Βλέπω ότι επιβεβαιώνεται ότι τα πολιτικά στελέχη προστρέχουν με συγκεκριμένη λογική και με πολύ συγκεκριμένο φόρτο στον λόγο τους να μιλήσουν για μία υπόθεση, η οποία είναι δεδομένο ότι είναι υπόθεση της Δικαιοσύνης, και να ορίσουν ή να δρέψουν κάποιες δάφνες σχετικά με μία νομοθετική παρέμβαση, η οποία κατά τα λεγόμενα και του κυβερνητικού εκπροσώπου αλλά και πολλών στελεχών της Νέας Δημοκρατίας, ήταν αυτό που οδήγησε τη Δικαιοσύνη ή διευκόλυνε τη Δικαιοσύνη ή έλυσε τα χέρια στη Δικαιοσύνη ή οτιδήποτε άλλο έχει ειπωθεί, μέσα σε μία φορτισμένη ατμόσφαιρα, για να πάρουν κάποιο μπράβο, ότι και καλά μπόρεσαν και «κατεύθυναν», το λέω εντός εισαγωγικών στο να βγει μια συγκεκριμένη απόφαση.

Όμως δεν είναι έτσι. Τα της Δικαιοσύνης είναι σίγουρα της Δικαιοσύνης και της πολιτικής της πολιτικής. Στη συγκεκριμένη όμως απόφαση βλέπουμε ότι και σήμερα επιδιώκεται να γίνει μία συσχέτιση πολιτική για δύο λόγους. Ο πρώτος λόγος είναι αφενός για να κατευθυνθεί όλος ο πολιτικός λόγος που γνωρίζουμε ότι φεύγει ξαφνικά από τα θέματα της οικονομίας σε μια συγκεκριμένη στιγμή όπου έρχεται ο προϋπολογισμός. Βρισκόμαστε στον Νοέμβρη, έχουμε θέματα να συζητήσουμε. Να φύγει από θέματα εσωτερικά της Νέας Δημοκρατίας, γιατί έχει το καρπούζι και το πεπόνι…

Δεν είναι τυχαία η συγκυρία της εκμετάλλευσης. Δεν λέω της απόφασης. Η Δικαιοσύνη βγάζει όλο τον χρόνο αποφάσεις, αλλά δεν έχει κανένα λόγο ούτε να κρατήσει κάποιους πιο πίσω, ούτε να φέρει κάποιες πιο μπροστά. Αλλά η εκμετάλλευση της οποιασδήποτε απόφασης, ανάλογα με τη χρονική στιγμή που θα γίνει, είναι πολύ συγκεκριμένη. Πάμε όμως και στο νομικό κομμάτι. Το νομικό κομμάτι αφορά μια συγκεκριμένη αντιμετώπιση, θεσμική, από τη Δικαιοσύνη μαρτύρων. Μαρτύρων, οι οποίοι άλλοτε έχουν να κάνουν με οικονομικά εγκλήματα και άλλοτε έχουν να κάνουν με βαριά ποινικά εγκλήματα.

Όμως αυτό που προείπα, το να εργαλειοποιεί κανείς μια απόφαση για να δείξει ότι κατεύθυνε κάτι, για να μπορέσει να είναι δυνατή αυτή η απόφαση μέσω του έργου του νομοθετικού ή μέσω του έργου του Κοινοβουλίου, είναι λάθος. Είναι λάθος για δύο λόγους. Γιατί ειδικά στον χώρο της Δικαιοσύνης, αυτό που όλοι υποστηρίζουμε είναι ότι δεν πρέπει να υπάρχει άμεση παρέμβαση. Δηλαδή δεν πρέπει ποτέ και στο μέλλον να αφήνεται να εννοηθεί ότι μπορεί κάποιος που θα βρεθεί στη θέση του μάρτυρα, πολύ γρήγορα να απολέσει τη θέση αυτή. Είτε με μια αλλαγή στο νομοθετικό καθεστώς είτε με μια αλλαγή στο κυβερνητικό καθεστώς. Αυτά είναι πάρα πολύ επικίνδυνα πράγματα.

Στη συγκεκριμένη υπόθεση υπήρχε το νομοθετικό πλαίσιο και ορθώς και δικαίως και νομίμως ορίστηκαν προστατευόμενοι μάρτυρες. Και τη στιγμή που μιλάμε σήμερα δημιουργήθηκε ένα άλλο νομοθετικό πλαίσιο και νομίμως αίρεται με μια συγκεκριμένη απόφαση η προστασία.

Για τη διαχείριση της υπόθεσης Νοβάρτις από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ

Είναι πάρα πολύ ειλικρινής και η απάντηση η δική μας και αυτή η τοποθέτηση του κ. Τσίπρα. Θεώρησε βλέποντας, τώρα, μετά από την απόσταση του χρόνου, ότι στη συγκεκριμένη αντιμετώπιση του ζητήματος, ίσως η χρονική και επικοινωνιακή σχέση που δημιουργήθηκε με το συγκεκριμένο σκάνδαλο να έπρεπε να είναι πιο αργή. Δηλαδή αυτό που είπε είναι ότι θα μπορούσε επικοινωνιακά να έχει δοθεί, να έχει επικοινωνηθεί με τον κόσμο σε τέτοιο βαθμό και με μία χρονοκαθυστέρηση, ώστε να έχουν ήδη βγει αυτά που περίμεναν όλοι να δουν και μετά να βγει και προς τον κόσμο η επεξήγηση του τι έχει συμβεί. Αυτό όμως είναι κάτι το οποίο έρχεται στην ιστορία και όταν αποκτηθεί ο απαιτούμενος χρόνος. Ήταν θέμα επικοινωνιακής διαχείρισης.

Για την τακτική της κυβέρνησης αναφορικά με τις διαπραγματεύσεις της με την τουρκική κυβέρνηση

Δεν χρειάζεται να το πιστεύουμε εμείς το ότι γίνονται άλλες συζητήσεις. Μας ενημερώνει ο πρωθυπουργός για το γεγονός όταν βρίσκεται στο εξωτερικό, μας ενημερώνει όταν βρίσκεται ο υπουργός Εξωτερικών αλλά και ο πρωθυπουργός, αλλά όταν έρχεται δεν προσφεύγει γρήγορα για να δώσει την αντίστοιχη θεσμική ενημέρωση.

Άρα βλέπουμε από το Facebook μαθαίναμε όταν βρίσκονταν στον ΟΗΕ σχετικά με τις συναντήσεις τις οποίες έκανε. Και από δημοσιογραφικούς κύκλους ακούγαμε και επισήμως ενημέρωση δεν είχαμε.

Ο διάλογος πρέπει να υπάρχει. Ποτέ δεν έχουμε πει κάτι αντίθετο με αυτό. Από εκεί και πέρα, για να υπάρχει διάλογος πρέπει να υπάρχει και εθνική γραμμή και εθνική διπλωματία. Εθνική πολιτική.

Το πρώτο ερώτημα είναι: είναι αυτή η εθνική γραμμή ενιαία μέσα σε όλη τη διακυβέρνηση, από την πρώτη μέρα που εκλέχτηκε το 2019 μέχρι σήμερα; Εμείς λέμε ότι δεν είναι ενιαία. Εάν υπάρχει αντίθετη άποψη, μπορεί να επιχειρηματολογήσει ο καθένας. Είναι αυτή τη στιγμή σε σημεία στα οποία υπάρχει διάλογος, υπάρχει αυτό που λέμε ενδοτικότητα. Μπορούμε πάλι να αποδείξουμε ότι από την πρώτη στιγμή που εκλέχτηκε αυτή η κυβέρνηση μέχρι σήμερα, έχει περάσει διάφορα σκαμπανεβάσματα σε επίπεδο πρωθυπουργού. Είτε δεν πρόκειται να ξανασυναντήσω, δεν πρόκειται να μιλήσω, είτε δεν θα κάνω βήμα μπρος, δεν θα κάνω βήμα πίσω. Αυτά τα έλεγε.

Βλέπουμε ότι αυτά αλλάζουν. Άρα για να αλλάζουν πάει να πει ότι και οι δύο συνομιλητές κάτι προσθέτουν στο τραπέζι. Εμείς δεν θέλουμε τίποτα στο τραπέζι. Δεν είναι μόνο ότι τα θέματα πρέπει να είναι μόνο ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα. Είναι όμως και η καθημερινότητα να επιβεβαιώνει ότι είναι μόνο ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα. Και όταν βγαίνει η NAVTEX, η οποία αφήνει μεταξύ Χίου και Λέσβου ερωτήματα σε σχέση με την υφαλοκρηπίδα, τότε απαντιέται το ερώτημα που μόλις μου βάλατε.

Υπάρχει πρόβλημα. Δεν είναι όμως το πρόβλημα αυτό με το οποίο θέλουμε να δώσουμε τη διάσταση εδώ αυτή τη στιγμή, ότι υπάρχει ένα πρόβλημα εθνικό που πρέπει να αφήσουμε όλα τα υπόλοιπα προβλήματα. Υπάρχει ένα πρόβλημα το οποίο δεν ακολουθεί την ενιαία γραμμή που υπάρχει για την εξωτερική πολιτική.

Εμείς έχουμε προχωρήσει σε συγκεκριμένες αποφάσεις στην εξωτερική πολιτική. Δεν έχουμε τίποτα για το οποίο πρέπει να ανακαλέσουμε.

Η συμφωνία των Πρεσπών  ψηφίστηκε από το ελληνικό κοινοβούλιο ευρύτατα και μπόρεσε και βρήκε  ανταπόκριση και έβαλε σε μια συγκεκριμένη γραμμή την ελληνική πραγματικότητα. Σήμερα, τη στιγμή που εσείς παίζατε κορώνα γράμματα ανάλογα, -όχι εσείς προσωπικά το κόμμα σας, όχι το κόμμα σας μόνο, αλλά ο συγκεκριμένος αρχηγός, ο οποίος έγινε πρωθυπουργός μετά- το αν θα πάει υπέρ η κατά των Πρεσπών με βάση τις δημοσκοπήσεις, αυτό νομίζω ότι δεν μπορεί να γυρίσει σε εμάς αυτή τη στιγμή σαν συζήτηση, αυτό που συζητάμε στις Πρέσπες.

Για την προσβλητική στάση του Κυρ. Μητσοτάκη έναντι του Ν. Παππά στη Βουλή

Είναι κάτι το οποίο δεν πρόσβαλε μόνο την αξιωματική αντιπολίτευση ή τον επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας. Πρόσβαλε τα κόμματα τα οποία υπάρχουν μέσα στο Κοινοβούλιο και σκέφτονται δημοκρατικά και θεσμικά. Και αυτό κάνει ακόμα λίγο πιο δύσκολο το πράγμα. Εάν είναι ο τρόπος αυτός με τον οποίο σκέφτεται και λειτουργεί ο πρωθυπουργός, εύχομαι να μην είναι ο ίδιος τρόπος που θα σκέφτεται και στις συνομιλίες του, όταν θα μιλάει για θέματα διεθνή ή σε διεθνείς οργανισμούς, όπως βρέθηκε στη Νέα Υόρκη, όπου δεν μίλησε, όταν άλλοι συνομιλητές μίλαγαν για την Κύπρο και γιόρταζαν για τον Αττίλα και προτίμησε να παραμείνει σε όλο αυτό το περιβάλλον και να μην πει μια λέξη.

Χθες του ήταν πάρα πολύ βαρύ, φαίνεται, σε σχέση με όλα όσα είχε ακούσει στη διεθνή πολιτική, το να ακούσει τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και θέλησε να πάρει στα χέρια του αυτό το δικαίωμα της επιλογής, το οποίο στερεί μάλλον από τον ελληνικό λαό ή τουλάχιστον δεν τον εμπιστεύεται ως προς την κρίση του στα κόμματα της αντιπολίτευσης και θεωρεί ότι μόνο ό,τι έρχεται προς τη δική του πλευρά είναι αυτό το οποίο πρέπει να επικροτεί.