Κύπρος, Λευκωσία.

Η μόνη πρωτεύουσα στην Ευρώπη που παραμένει διαιρεμένη. 50 χρόνια, μισός αιώνας έχει περάσει από την παράνομη εισβολή της Τουρκίας.

Η χούντα, οι πραξικοπηματίες, η παράνομη τουρκική εισβολή είναι η βαθιά πληγή του ελληνισμού.

50 χρόνια που για κάποιους η «Κύπρος κείται μακράν», αλλά για μας η Κύπρος είναι στην καρδιά μας.

Χιλιάδες νεκροί.

Χιλιάδες αγνοούμενοι.

Οικογένειες που ποτέ δεν ενώθηκαν ούτε στο μνήμα.

Εδώ στην Κύπρο, βλέπεις τους συγγενείς των αγνοουμένων, βλέπεις τα μνήματα, τις ανοικτές πληγές.

Η Ευρώπη οφείλει να πάρει θέση. Η Ουκρανία δεν είναι μακριά από την Κύπρο. Οι Κύπριοι αγνοούμενοι είναι και Ευρωπαίοι αγνοούμενοι.

Εδώ, στους αδερφούς μας, στέκομαι δίπλα τους. Για μια λύση μιας διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας, προς όφελος του συνόλου του κυπριακού λαού, χωρίς εγγυήσεις και κατοχικά στρατεύματα.

Μισός αιώνας μετά. Κανένας δεν ξεχνά. Τίποτα δεν ξεχνιέται.