Με βαθιά συγκίνηση άφησα μερικά λουλούδια στο μνημείο του Κώστα Γεωργάκη στην Κέρκυρα, μαζί με την αδερφή του την Κατερίνα.
Πριν από 54 χρόνια, φοιτητής στη Γένοβα, επέλεξε να δώσει τη ζωή του για να παλέψει για τη Δημοκρατία και την Ελευθερία στην πατρίδα μας. Με τον αυτοπυρπολισμό του ανάγκασε τη δημοκρατική Ευρώπη να στρέψει το βλέμμα της προς την Ελλάδα που βρισκόταν για 3 χρόνια υπό το καθεστώς της Χούντας.
Η τελευταία πράξη της ζωής του ήταν πράξη ελεύθερου ατόμου, όπως έγραψε στην επιστολή του στον πατέρα του.
Ο Κώστας Γεωργάκης συγκαταλέγεται στους σύγχρονους ήρωες της πατρίδας μας. Σε αυτούς που δε διδασκόμαστε στα σχολικά βιβλία γιατί για κάποιους η Ιστορία τελειώνει το 1940.
Αυτοί οι άνθρωποι μας εξυψώνουν και μας δείχνουν τον δρόμο. Όπως έγραψε ο Νικηφόρος Βρεττάκος για τον Κώστα Γεωργάκη:
«Είσαι στην ίδια λαμπάδα τη μια τ` αναστάσιμο φως κι ο επιτάφιος θρήνος μας.»