Η διακυβέρνηση της Ν.Δ. χαρακτηρίστηκε από μια διαρκή επίθεση στο κοινωνικό κράτος και τις δομές του. Ενώ η πανδημία και η ευνοϊκή δημοσιονομική συγκυρία έδωσαν τη δυνατότητα για μακροπρόθεσμες επενδύσεις ανασυγκρότησης του κοινωνικού κράτους συνολικά, η Ν.Δ. επέλεξε τον ακριβώς αντίθετο δρόμο. Με στόχο να δώσει έδαφος στην αγορά και την ιδιωτική πρωτοβουλία, ακόμα και σε νευραλγικούς παραδοσιακά δημόσιους χώρους, απέσυρε το κράτος από την κοινωνική του λειτουργία: Απαξίωσε το ΕΣΥ και τη δημόσια εκπαίδευση, υπονόμευσε το ασφαλιστικό σύστημα, αγνόησε την κοινωνική
πρόνοια και την αναπηρική πολιτική, δεν έκανε καμία παρέμβαση για την αντιμετώπιση της στεγαστικής κρίσης που ήδη επηρεάζει εκατομμύρια ανθρώπους και ιδιαίτερα νέους.
Το κοινωνικό κράτος, η προστασία των δημόσιων και κοινών αγαθών που κινούνται έξω από τη σφαίρα της ανταλλαγής και της επιδίωξης κερδοφορίας, έξω δηλαδή από τη σφαίρα της αγοράς, είναι για εμάς, στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, κορυφαία κυβερνητική προτεραιότητα. Η υγεία, η εκπαίδευση, η κοινωνική ασφάλιση και η κοινωνική πρόνοια, η αναπηρική πολιτική, η εξασφάλιση του δικαιώματος στη στέγη, αποτελούν κεντρικούς πυλώνες της κρατικής λειτουργίας και παρέμβασης. Αποτελούν δημόσιες λειτουργίες που αντιστρέφουν την τάση για διεύρυνση των ανισοτήτων, τάση που κυριαρχεί στην οικονομία της αγοράς. Δημιουργούν, τελικά, το έδαφος για μια άλλη κοινωνική και πολιτική οργάνωση, που έχει στον πυρήνα της την ισότητα, την αλληλεγγύη, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, πέρα από τη λογική του κέρδους και έξω από την επικράτεια του εμπορεύματος, ενώ, ταυτόχρονα, κατατείνει στον περιορισμό και των περιφερειακών ανισοτήτων, θέτοντας τις βάσεις για συμμετρική οικονομική ανάπτυξη.